Τώρα, την περνούσε χωρίς εκείνον. Έκλεισε απαλά το άλμπουμ, σηκώθηκε και περιπλανήθηκε στον νεροχύτη για να ξεπλύνει την κούπα της. Το σπίτι ένιωθε πιο βαρύ με την απουσία του – πιο ήρεμο, πιο ευρύχωρο με τον χειρότερο τρόπο. Δεν ήταν σίγουρη τι να κάνει με τον εαυτό της τις περισσότερες μέρες.
Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε. Σκούπισε τα χέρια της σε μια πετσέτα και άνοιξε την πόρτα για να βρει τη Σάντρα από απέναντι, που κρατούσε ένα σκεπαστό πιάτο κατσαρόλας. “Σκέφτηκα ότι ίσως θέλεις κάτι σπιτικό”, προσφέρθηκε ευγενικά η Σάντρα. Η Γκουέν έγνεψε, κατάφερε να χαμογελάσει ελαφρά και πήρε το πιάτο με τα δύο χέρια.