Ήταν έφηβη όταν η Γκουέν μπήκε στο προσκήνιο, και η χρονική συγκυρία δεν είχε βοηθήσει. Η Ελίζαμπεθ πίστευε ότι η Γκουέν ήταν ο λόγος που οι γονείς της χώρισαν, παρά την ειλικρίνεια του ίδιου του Άλμπερτ. Η Γκουέν είχε προσπαθήσει να είναι υπομονετική, γενναιόδωρη, ανοιχτή. Αλλά τίποτα δεν φαινόταν να την αγγίζει. Η μνησικακία παρέμενε σαν τοίχος ανάμεσά τους.
Με την πάροδο του χρόνου, η Γκουέν παρατήρησε πόσο εύκολα η Ελίζαμπεθ μπορούσε να διαστρεβλώσει τα πράγματα προς όφελός της. Ήταν προσεκτική με τον τόνο της, χειριστική με τα λόγια της – ειδικά με τον Άλμπερτ. Η Γκουέν την είχε παρακολουθήσει να ζητάει πράγματα απαλά, μετά αποφασιστικά, μετά επίμονα. Ο Άλμπερτ πάντα υποχωρούσε. Τελικά η Γκουέν σταμάτησε να παρεμβαίνει και αντ’ αυτού αποτραβήχτηκε.