Βρήκαν ένα σκιερό σημείο για πικνίκ κοντά στη λίμνη με τα φλαμίνγκο. Ο μπαμπάς του Τζέιμι ξεπακετάρισε τα σάντουιτς, ενώ ο Νιμπλς μύριζε γύρω από τα πόδια του τραπεζιού. “Κέρδισες το γεύμα σου”, είπε ο Τζέιμι, κόβοντας ένα κομμάτι τυρί για το κουτάβι του. “Απλά μην περιπλανιέσαι, εντάξει;” Ξεκούμπωσε το λουρί για μια στιγμή.
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Ένας δυνατός κρότος -ίσως ένας δίσκος ή μια μεταλλική πύλη που έπεσε- και ο Νιμπλς βγήκε έξω. Η ουρά ψηλά, τα αυτιά του τεντωμένα, κυνηγούσε τον ήχο σαν να ήταν παιχνίδι. “Νιμπλς!” Φώναξε ο Τζέιμι, σηκώθηκε τόσο γρήγορα που έριξε το κουτί με το χυμό του. “Νιμπλς, γύρνα πίσω!” Αλλά το μικρό κουτάβι είχε εξαφανιστεί.