Ο Τζέιμι ακολούθησε πίσω από το μέλος του προσωπικού, με τα μάτια του να σαρώνουν κάθε σπιθαμή πεζοδρομίου, γρασιδιού και περίφραξης. “Είναι τόσο μικρός”, ψιθύρισε. “Δεν μπορεί να πήγε μακριά” Το μέλος του προσωπικού έγνεψε, αλλά δεν έδειχνε πεπεισμένος. “Θα ελέγξουμε κάθε περίφραξη. Μερικές φορές στριμώχνονται μέσα από πράγματα που δεν θα περιμέναμε ποτέ”
Οι επισκέπτες περνούσαν γελώντας, γλείφοντας παγωτά, αγνοώντας ότι όλος ο κόσμος του Τζέιμι είχε ξεγλιστρήσει μέσα από τις ρωγμές. Πέρασαν από το ερπετοτροφείο, μετά από το πτηνοτροφείο. Κάποια στιγμή, ο Τζέιμι νόμισε ότι άκουσε ένα γάβγισμα. Έτρεξε προς τον ήχο, αλλά ήταν ο ήχος κλήσης κάποιου. Ψευδής ελπίδα.