Το μικροσκοπικό χρυσό κουτάβι βρισκόταν μέσα στον περίβολο της τίγρης, στεκόταν κοντά στο τεχνητό ρυάκι και κούναγε αβέβαια την ουρά του. Οι επισκέπτες κοιτούσαν με τρόμο. Κάποιοι ψιθύρισαν προσευχές. Άλλοι απομακρύνθηκαν αργά. “Πού είναι η τίγρη;” Ψιθύρισε ο Τζέιμι. Κανείς δεν απάντησε. Μια στιγμή αργότερα, η Μέιρα εμφανίστηκε.
Ο αέρας άλλαξε αμέσως. Οι αναστεναγμοί μετατράπηκαν σε σιωπή. Κάθε μυς στο σώμα του Τζέιμι έγινε πάγος. Η Μίρα προχώρησε αργά και αποφασιστικά, με τα μάτια της καρφωμένα στον μικροσκοπικό εισβολέα. Είχε πολλαπλάσιο ύψος και βάρος από εκείνον. Τα πόδια της δεν έκαναν θόρυβο στο γρασίδι. Ο Τζέιμι ένιωσε το στόμα του να στεγνώνει.