Επέλεξε το δεύτερο, πιέζοντας τον εαυτό του στο πλευρό της Μίρα. Ο Τζέιμι είδε τα πάντα. Έσπασε. “Θέλω πίσω το κουτάβι μου!” φώναξε, με τη φωνή του να σπάει κάτω από το βάρος του πανικού. “Σας παρακαλώ! Δεν ήθελα να τον χάσω!” Η Άσα έσκυψε δίπλα στον Τζέιμι, με τη φωνή της χαμηλή και σταθερή. “Έχασε το μικρό της πριν από περίπου ένα μήνα”, είπε.
“Ήταν μικρό. Σαν τον Νιμπλς. Έχει να κινηθεί έτσι εδώ και εβδομάδες. Δεν έχει βγάλει άχνα. Αλλά τώρα, παρακολουθεί. Προστατεύει. Καλλιεργεί.” Δίστασε. “Νομίζει ότι είναι δικός της.” Η Τζέιμι μύρισε. “Μα είναι δικός μου” “Το ξέρω”, είπε απαλά η Άσα. “Αλλά αυτή τη στιγμή… τον χρειάζεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον”