“Κυρία μου”, φώναξε ευγενικά, “αυτή είναι ιδιωτική γη. Παρακαλούμε μείνετε στο σηματοδοτημένο μονοπάτι” Εκείνη ανοιγόκλεισε τα μάτια και σήκωσε το βλέμμα της από το τηλέφωνό της. “Ω! Συγγνώμη”, είπε, κάνοντας πίσω με τα χέρια της υψωμένα. “Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Θα γυρίσω πίσω” Φαινόταν πραγματικά μετανιωμένη.
Ο Ρόμπερτ έγνεψε. “Σας ευχαριστώ.” Την επόμενη μέρα, βρήκε έναν νεαρό άνδρα να σκύβει ανάμεσα στις σειρές, με την κάμερα τοποθετημένη σε ένα gimbal. “Αυτή είναι η γη σας;” ρώτησε ο άντρας χαμογελώντας. “Ναι. Και θα το εκτιμούσα αν προχωρούσατε. Εδώ δεν είναι σκηνικό για φωτογραφίες – είναι ένας αμπελώνας που λειτουργεί”