Γύρισε πίσω στο σπίτι, μουρμουρίζοντας κάτω από την αναπνοή του. Αυτοί δεν ήταν άκακοι περιπλανώμενοι. Δεν ήταν εξερευνητές. Ήταν δικαιωματικά άγνωστοι που συμπεριφέρονταν στη γη του σαν να ήταν μέρος του πακέτου διακοπών τους. Όταν άκουσε για πρώτη φορά ότι το θέρετρο θα χτιζόταν εκεί κοντά, είχε αισθανθεί αισιόδοξος.
Ίσως να ανέβαζε την αξία των ακινήτων. Ίσως κάποιος θα ήθελε να αγοράσει τον αμπελώνα κάποια μέρα όταν θα είχε φύγει – κάποιος που θα τον αγαπούσε όπως η Μαριάν. Δεν περίμενε ότι θα έφερνε καθημερινή ασέβεια και καταπατημένες σειρές.