Κάθε κιβώτιο χρειαζόταν δύο άντρες για να το μετακινήσουν, και ακόμα και τότε, βογκούσαν κάτω από την πίεση. Φαινόταν πολύ βαρύ και πυκνό για καρέκλες ή ντουλάπια, αλλά από την άλλη, τα έπιπλα αντίκες ήταν πάντα πιο συμπαγή. Η δουλειά ήταν γρήγορη και μεθοδική. Κάθε ιμάντας τραβήχτηκε δύο φορές και κάθε γωνία ελέγχθηκε. Κανείς δεν τον κοίταξε αρκετά για να κρατήσει οπτική επαφή.
Όταν μπήκε το τελευταίο κιβώτιο, ένας από τους άνδρες βγήκε μπροστά. “Χωρίς στάσεις. Καμία παράκαμψη. Θα περάσετε κατευθείαν, κατάλαβες;” Ο τόνος του είχε μια εξουσία ασυνήθιστη για έναν πράκτορα ναυτιλιακής εταιρείας.