Έξω στεκόταν ένας άντρας, γύρω στα σαράντα, ξυρισμένος, με γκρι παντελόνι και τυλιγμένο πουκάμισο. Το αυτοκίνητό του ήταν παρκαρισμένο στην άκρη του δρόμου. Χαμογέλασε εύκολα, σαν κάποιος που είχε εξασκηθεί στην έκφρασή του στον καθρέφτη. “Κύριε Μπριγκς;” ρώτησε. “Με λένε Χάουαρντ. Είμαι από την Redline Development” Ο Γουόλτερ κρατούσε την πόρτα της σήτας μισάνοιχτη. “Τι θέλετε;”
“Λίγα λεπτά από το χρόνο σας. Αναπτύσσουμε την κοιλάδα. Πρόκειται να φέρουμε κάποιους εμπορικούς χώρους, λιανικό εμπόριο, τέτοια πράγματα. Απευθυνόμαστε σε ιδιοκτήτες ακινήτων στην περιοχή. Είστε στη λίστα μας”, είπε χαμογελώντας. “Δεν πουλάω” Ο Χάουαρντ έγνεψε σαν να περίμενε την απάντηση.