Όταν σταμάτησε για να αδειάσει σακούλες σκουπιδιών πίσω από το κατάστημα, το τηλέφωνο χτύπησε ξανά. Σμιλεύοντας το μέτωπό του, κοίταξε τις γραμμές του θέματος: μηνύματα για “δωρεές” και “υποστήριξη” Η καρδιά του φτερούγισε προς στιγμήν, αλλά ο κυνισμός τον κυρίευσε. Ποιος θα έδινε χρήματα σ’ αυτόν, απ’ όλους τους ανθρώπους
Μουρμουρίζοντας κάτω από την αναπνοή του, ο Ντέρικ διέγραψε μια χούφτα μηνύματα χωρίς να τα ανοίξει. “Πιθανότατα phishing”, γκρίνιαξε, πετώντας τα χαρτόνια στον κάδο απορριμμάτων. Η ιδέα ότι τυχαίοι άγνωστοι μπορεί να του έστελναν μετρητά του φαινόταν παράλογη. Είχε μάθει με τον δύσκολο τρόπο ότι τίποτα δεν ήταν εύκολο στη ζωή.