Αργότερα, ενώ τακτοποιούσε τα αποθέματα σε ένα ακατάστατο ράφι, το τηλέφωνό του χτύπησε ξανά. Αναστενάζοντας, ξεφύλλισε περισσότερα ύποπτα μηνύματα που αναφέρονταν στο “Rusty’s Recovery” και στο “crowdfunding” Η σύγχυση φούντωσε – αυτές οι θεματικές γραμμές χτύπησαν άβολα κοντά στο σπίτι του. Αλλά τα απέρριψε με ένα κυνικό γέλιο, θεωρώντας τα ως σύμπτωση ή απάτη.
Στις τρεις το πρωί, ο Ντέρικ ένιωσε τα γόνατά του να απειλούν να λυγίσουν. Το κατάστημα ήταν απόκοσμα ήσυχο, τα φώτα φθορισμού έριχναν φανταστικές σκιές. Έπεσε πάνω σε ένα ράφι, αναπνέοντας τρεμάμενα. Μια ανάμνηση του Ράστυ να τρέχει χαρούμενα σε ένα ηλιόλουστο πάρκο τον τράνταξε όρθιο. Δεν είχε την πολυτέλεια να ξεκουραστεί.