Εν τω μεταξύ, πάνω από τα κύματα, το πλήρωμα, με ενισχύσεις από την ακτοφυλακή, ετοίμαζε κιβώτια με ψάρια, πετώντας αστραφτερά δολώματα στο νερό για να προσελκύσει τις φάλαινες πιο κοντά. Οι γλάροι κατέβηκαν στο χάος. Η θάλασσα σπαρταρούσε από ασημένιες λάμψεις. Αλλά οι φάλαινες παρέμειναν συγκεντρωμένες, κάνοντας κύκλους σε μετρημένα τόξα, με την πρόθεσή τους να είναι εντελώς αποκομμένη από τους ξέφρενους αυτοσχεδιασμούς των ανθρώπων.
Η ακτοφυλακή συζήτησε επικίνδυνα μέτρα: δίχτυα, σόναρ παλμών, ακόμη και προσπάθειες να κατευθύνουν τις φάλαινες προς τα ρηχά νερά. Κάθε επιλογή έμοιαζε με τζόγο ενάντια σε γίγαντες. Ένα λάθος θα μπορούσε να πνίξει τον Ναθάνιελ, να ανατρέψει το σκάφος ή να διασκορπίσει εντελώς το κοπάδι. Κάθε σχέδιο είχε το ίδιο βάρος ελπίδας και πιθανής καταστροφής.