Στο κατάστρωμα, οι φωνές ξέσπασαν σε πανικό. “Φωνάξτε την ακτοφυλακή – τώρα!” γαύγισε ο καπετάνιος, παίζοντας με τον ασύρματο. Τα μέλη του πληρώματος έσκυψαν επικίνδυνα πάνω από το κιγκλίδωμα, προσπαθώντας να ρίξουν μια ματιά σε φυσαλίδες ή πτερύγια. Η θάλασσα δεν ανταπέδιδε τίποτα, παρά μόνο τη στοιχειωμένη εικόνα των τεράστιων σαγονιών της φάλαινας που έκλειναν γύρω από τον φίλο και αρχηγό τους.
Οι φήμες πήδηξαν αμέσως από τα χείλη στα στατικά. “Τον κατάπιε ολόκληρο!” φώναξε ένας δύτης, οραματιζόμενος ήδη πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Άλλοι το διέψευσαν, φωνάζοντας για ηρεμία, επιμένοντας ότι οι φάλαινες σπάνια επιτίθονταν σε ανθρώπους. Αλλά η άρνηση αντιστρατεύονταν αυτό που είχαν δει. Λογική ή όχι, στα μάτια τους, ο Ναθάνιελ είχε πέσει ζωντανός στην άβυσσο.