Στη συνέχεια, εξήγησε προσεκτικά στην κυρία Πέτερσον για τη γυναίκα στην πτήση του, η οποία έμοιαζε απίστευτα με την κόρη της και την εκλιπούσα σύζυγό του Ελίζ. Της έδειξε μια φωτογραφία που είχε τραβήξει, που χρησίμευε ως απόδειξη της εκπληκτικής ομοιότητας. Καθώς τα μάτια της κυρίας Πίτερσον γέμισαν δάκρυα, ο Τζακ μπορούσε να δει ένα μείγμα έκπληξης και σύγχυσης στην έκφρασή της, που αντικατόπτριζε τα δικά του συναισθήματα.
“Είστε καλά, κα. Peterson;” Ρώτησε ευγενικά ο Τζακ, παρατηρώντας τη δυσφορία της. “Ξέρω ότι πρέπει να είναι δύσκολο, αλλά πρέπει πραγματικά να καταλάβω τι συμβαίνει. Συγγνώμη που το αναφέρω” Η κυρία Πίτερσον, εμφανώς ταραγμένη, πήρε μια βαθιά κάπως ασταθή ανάσα. “Τζακ, αγαπητέ μου”, είπε η κυρία Πίτερσον, με τη φωνή της να τρέμει ελαφρώς, “μπορείς σε παρακαλώ να μου φέρεις το άλμπουμ με τις φωτογραφίες από το συρτάρι του κομοδίνου μου;”