Ξαφνικά, ένας οξύς θόρυβος αντήχησε ανάμεσα στα δέντρα – ένα επώδυνο κλαψούρισμα. Ο λύκος απάντησε με ένα χαμηλό ουρλιαχτό και το στομάχι της Μαριάν έσφιξε. Κάτι ή κάποιος άλλος είχε πληγωθεί εκεί κοντά. Η ομάδα αντάλλαξε ανήσυχες ματιές και μετά βιάστηκε να προχωρήσει, περνώντας τα κλαδιά που έπιαναν τα ρούχα τους.
Το κλαψούρισμα δυνάμωσε, σχηματίζοντας μια μακάβρια χορωδία με τις απαντητικές κραυγές του λύκου. Τελικά, έφτασαν σε μια κοιλότητα κάτω από μια τεράστια βελανιδιά. Η ακτίνα του φακού της Μαριάν αποκάλυψε μια τρύπα που άνοιγε στη βάση του δέντρου. Μέσα στο σκοτάδι, μπόρεσε να διακρίνει μια κίνηση στο εσωτερικό της.