Οι κάτοικοι της πόλης που είχαν συγκεντρωθεί έξω άρχισαν να εισέρχονται στην εκκλησία, με την περιέργεια και την ανησυχία τους να ξεπερνούν τον αρχικό τους φόβο. Στάθηκαν σε σεβαστή απόσταση, θαυμάζοντας το θέαμα του άγριου λύκου που βρισκόταν προστατευτικά δίπλα στα πλάσματα.
Καθώς ξημέρωνε, οι πρώτες ακτίνες του ηλιακού φωτός φιλτράρονταν μέσα από τα βιτρό παράθυρα, ρίχνοντας ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων στο δάπεδο του παρεκκλησίου. Τα ζωάκια κουνήθηκαν, με τα μικροσκοπικά τους σώματα να είναι πλέον ζεστά και εμφανώς πιο δυνατά. Ο λύκος, αν και κουρασμένος, εξέπεμπε μια ήρεμη ικανοποίηση.