Ο Άντριαν έβγαλε το τηλέφωνό του, με τα δάχτυλά του να τρέμουν καθώς καλούσε για βοήθεια. Λίγα λεπτά αργότερα, μια ομάδα διάσωσης ήταν καθ’ οδόν με κλουβιά μεταφοράς και ηρεμιστικά. Μέχρι το σούρουπο, τόσο ο λύκος όσο και το μικρό βρίσκονταν με ασφάλεια στο νοσοκομείο – αδύναμοι αλλά ζωντανοί. Ο παράξενος δεσμός τους άντεξε κάτω από αποστειρωμένα φώτα, εκπλήσσοντας όποιον τον έβλεπε.
Καθώς ο Άντριαν παρακολουθούσε το ζευγάρι να κείτεται ειρηνικά στο νοσοκομείο, δεν μπορούσε να μην θαυμάσει αυτό που έβλεπε. Ήξερε ότι είχε γίνει μάρτυρας σε κάτι σπάνιο και ιερό – απόδειξη ότι η αγάπη στην άγρια φύση μπορούσε να αψηφήσει την πείνα, το ένστικτο, ακόμα και το ίδιο το είδος.