Αγνοώντας τις αγωνιώδεις διαμαρτυρίες των αστυνομικών, η Τίνα έκανε ένα διστακτικό βήμα προς την αγέλη. “Μείνετε πίσω!” φώναξε ένας αστυνομικός, με τη φωνή του να διανθίζεται από πανικό. Αλλά η διαίσθηση της Τίνας της έλεγε ότι οι λύκοι δεν ήθελαν να κάνουν κακό. Σήκωσε το χέρι της προς τους αστυνομικούς, κάνοντάς τους νόημα να μείνουν στη θέση τους. “Εμπιστευτείτε με”, είπε, με τη φωνή της ήρεμη αλλά αποφασιστική.
Με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά, η Τίνα ακολούθησε την αγέλη καθώς την οδηγούσαν έξω από την κεντρική πόρτα και στο ύπαιθρο. Ο κρύος αέρας δάγκωνε το δέρμα της, αλλά δεν το πρόσεξε σχεδόν καθόλου. Οι λύκοι κινούνταν με σκοπό, με τον αρχηγό τους να ρίχνει περιστασιακά μια ματιά πίσω για να σιγουρευτεί ότι την ακολουθούσε ακόμα. Πίσω της άκουσε τους ήχους των αστυνομικών που απομακρύνονταν φοβισμένοι, με τις φωνές τους να σβήνουν στο βάθος.