Αυτό άφησε σημάδια ανάμεσά τους, μετατρέποντας ακόμη και μικρές διαφωνίες σε πικρές αντιπαλότητες. Η Κλάρα ετοιμαζόταν τώρα για ένα απαξιωτικό σχόλιο, ένα αναγκαστικό χαμόγελο, κάτι αρκετά αιχμηρό για να κόψει τη στιγμή. Αντ’ αυτού, η Στέφανι μπήκε μπροστά και την αγκάλιασε. “Συγχαρητήρια”, είπε απαλά.
“Ξέρω ότι δεν τα πηγαίναμε πάντα καλά, αλλά αυτό είναι διαφορετικό. Ας αφήσουμε στην άκρη το παρελθόν. Άσε με να σε βοηθήσω, Κλάρα. Θέλω να κάνω αυτή τη μέρα τέλεια για σένα” Η ειλικρίνεια ξάφνιασε την Κλάρα. Για πρώτη φορά, δεν υπήρχε ίχνος σαρκασμού στη φωνή της αδελφής της, ούτε ίχνος φθόνου στα μάτια της.