Η Στέφανι έβγαλε ένα απότομο γέλιο, εύθραυστο σαν γυαλί. “Και με αποκαλείς χειραγωγό Κοίταξέ τον, Κλάρα. Το παραδέχεται – έκανε την επιλογή του. Στάθηκε στο πλευρό μου” Η φωνή της Κλάρα υψώθηκε, άγρια από οργή και πληγωμένη. “Όχι, δεν σε επέλεξε αυτός. Τον παγίδεψες. Τον ξεγέλασες και νομίζεις ότι αυτό σε κάνει νύφη Έχτισες όλη σου τη ζωή με το να με κλέβεις, Στέφανι. “
“Και αυτή τη φορά, το ορκίζομαι, δεν θα κερδίσεις” Οι φωνές στον διάδρομο προσέλκυσαν περισσότερο προσωπικό, στη συνέχεια καλεσμένους, και μέσα σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε η ασφάλεια του ξενοδοχείου, ακολουθούμενη από αστυνομικούς που κλήθηκαν να ηρεμήσουν την αναταραχή. Αμέσως, η Στέφανι ξεκίνησε τη δική της εκδοχή των γεγονότων: μια ζηλιάρα αδελφή που εισβάλλει, απελπισμένη να της καταστρέψει την ευτυχία.