Οι προσαρμογές άφησαν τη μητέρα της με δακρυσμένα μάτια, η δοκιμή της τούρτας τις άφησε να γελούν μέχρι που πονούσαν τα πλευρά τους. Ακόμα και ο Λίαμ παραδέχτηκε ένα βράδυ ότι η Στέφανι είχε κάνει υπέροχη δουλειά. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, η Κλάρα ένιωσε ότι η αδελφή της την υποστήριζε πραγματικά.
Η νύχτα πριν από την τελετή ήταν ήρεμη. Η Κλάρα καθόταν περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της, ζεσταμένη από τα γέλια και τις ήσυχες κουβέντες τους. Η Στέφανι, ασυνήθιστα ψύχραιμη, χτυπούσε το τηλέφωνό της, διπλοτσεκάροντας τις τελευταίες λεπτομέρειες. Η Κλάρα είπε στον εαυτό της ότι ήταν μόνο τα νεύρα της. Αύριο, σκέφτηκε, όλα θα ήταν τέλεια.