Το πρωί ξημέρωσε καθαρά και χρυσαφένια. Το φως του ήλιου έπεφτε στις κουρτίνες, όταν η μητέρα της Κλάρα μπήκε στο δωμάτιό της με το πρωινό σε ένα δίσκο. Το σπίτι βούιζε ήδη από δραστηριότητα – μπουκέτα έφταναν, φορέματα αχνίζονταν, συγγενείς γελούσαν στην κουζίνα. Το στομάχι της Κλάρα φτερούγισε από τα νεύρα και τη χαρά.
Η Στέφανι μπήκε λίγο αργότερα, με τα χέρια γεμάτα κορδέλες και δαντέλες. Τα μαλλιά της ήταν άψογα, οι κινήσεις της ακριβείς. “Μην πανικοβάλλεστε, τα έλεγξα όλα δύο φορές”, είπε, αφήνοντας κάτω τη δέσμη της. “Τα λουλούδια είναι εδώ, η μπάντα συντονίζεται, η αψίδα δείχνει απίστευτη” Άγγιξε το μάγουλο της Κλάρας, με τη φωνή της να μαλακώνει. “Θα γίνεις η πιο όμορφη νύφη”