Καθώς περπατούσε στον ήσυχο δρόμο, με τον ήλιο χαμηλά στις στέγες, ένιωσε μια παράξενη βαρύτητα να φεύγει. Είχε μπει σε μια δουλειά που νόμιζε ότι θα ήταν μια απλή δουλειά μπέιμπι σίτινγκ – και αντ’ αυτού είχε αποκαλύψει ένα οικογενειακό μυστικό.
Το σπίτι δεν ήταν πλέον στοιχειωμένο. Τα βήματα στον επάνω όροφο είχαν πλέον πρόσωπο. Ο φόβος είχε φύγει. Αλλά ένα πράγμα έμεινε μαζί της: Ποτέ ξανά δεν θα αγνοούσε το συναίσθημα στο στομάχι της όταν κάτι δεν φαινόταν σωστό.