Καθώς πλησίασε, η Μαρία κοίταξε ψηλά, με το χαμόγελό της να λάμπει μέσα από τα δάκρυα, προσκαλώντας τον να τον αγκαλιάσει. Ο Τζέιμς κάθισε προσεκτικά δίπλα της, με το χέρι του γύρω από τους ώμους της, ενώ το άλλο έφτανε δειλά-δειλά για να αγγίξει το μικροσκοπικό κουβάρι στην αγκαλιά της. Μαζί, σχημάτισαν έναν κύκλο ζεστασιάς και αγάπης, μια οικογένεια ενωμένη στην πρώτη τους ήσυχη στιγμή.
Κρατώντας για πρώτη φορά τον γιο τους, ο Τζέιμς και η Μαρία μοιράστηκαν ένα βλέμμα θαυμασμού. Όλοι οι προηγούμενοι φόβοι και οι αβεβαιότητες της ημέρας έλιωσαν μέσα στη ζεστασιά αυτής της νέας ζωής που κρατούσαν ανάμεσά τους. Δεν μπορούσαν να μην αναλογιστούν τα προηγούμενα γεγονότα της ημέρας – τη συνάντησή τους με τον μεγάλο λευκό καρχαρία, τη βιασύνη να φτάσουν στο νοσοκομείο και την ανεκτίμητη βοήθεια του ηλικιωμένου άντρα, η έγκαιρη βοήθεια του οποίου είχε κάνει δυνατή αυτή τη στιγμή.