Κάθισε, σηκώθηκε, ξανακάθισε – ανίκανη να μείνει ακίνητη. Κάθε χτύπημα του ρολογιού έκανε το πλάσμα πιο εύθραυστο. Κι αν το δίχτυ το είχε παγιδεύσει για μέρες Κι αν το θαλασσινό νερό αναμεμειγμένο με πετρέλαιο είχε ήδη δηλητηριάσει το αίμα του Φαντάστηκε τη μεγαλύτερη αρκούδα να περιμένει στην κρύα άμμο, αγνοώντας τα εργαστηριακά μπιπ και τις ενδοφλέβιες γραμμές.
Ένας άλλος τεχνικός πέρασε βιαστικά μεταφέροντας έναν μικροσκοπικό ενδοτραχειακό σωλήνα με λιπαντικό. “Πόσο άσχημα;” Ρώτησε η Τέσσα. Η γυναίκα εξέπνευσε. “Το χειρότερο που έχω δει αυτή την εποχή. Συνήθως έρχονται έτσι τα πουλιά, όχι τα θηλαστικά” Εξαφανίστηκε στο χειρουργείο.