Μια ηλικιωμένη γυναίκα μπήκε με ένα κουτσό ντακσάντ. Ψιθύρισε συγγνώμη για την αγωνία της Τέσσα, σαν η θλίψη να ήταν μεταδοτική μέσα από τον κοινό αέρα. Η Τέσσα κατάφερε να χαμογελάσει. Ο σκύλος της γυναίκας εξετάστηκε και έφυγε πριν επιστρέψει ο Δρ Χάλετ.
Επιτέλους, η πόρτα άνοιξε διάπλατα. Ο Hallett βγήκε έξω, με το καπέλο του στραβό, τα γάντια του γεμάτα υπολείμματα από κάρβουνο. Συνάντησε τα μάτια της και για ένα τρομακτικό δευτερόλεπτο το πρόσωπό του δεν έλεγε τίποτα. Μετά εκπνέει. “Ήταν δύσκολα”, είπε ήσυχα, “αλλά σταθεροποιήσαμε τη μικρή”