Οι λέξεις θόλωσαν πίσω από τα δάκρυα: αναδιάρθρωση, μετρήσεις απόδοσης, με άμεση ισχύ. Μάζεψε τα βραβεία της σε ένα τραπεζικό κουτί, άφησε την κάρτα της στη ρεσεψιόν και οδήγησε άσκοπα μέχρι που οι πινακίδες του αυτοκινητόδρομου έδειχναν προς τον ωκεανό.
Η Tessa οδήγησε έξι σιωπηλές ώρες για να φτάσει στην ανεμοδαρμένη ακτή του Όρεγκον, απελπισμένη να καθαρίσει το μυαλό της αφού έχασε τόσο τη δουλειά της όσο και τον αρραβωνιαστικό της την ίδια μελαγχολική εβδομάδα. Ο πόνος ήταν ακόμα φρέσκος, ωμός, σαν να είχε αποκοπεί ένα κομμάτι της, αφήνοντας πίσω της μόνο θραύσματα αυτού που ήταν κάποτε.