Καθώς η ένταση διαλύθηκε σταδιακά, η ισχυρή επίδραση του ηρεμιστικού άρχισε να κυριεύει την αγωνιζόμενη μητέρα αρκούδα. Η καρδιά του Λούκα που χτυπούσε σαν τρελή, βρήκε τελικά παρηγοριά στη θέα της να υποκύπτει στον ύπνο, με μια ανακούφιση να τον πλημμυρίζει. “Πάρα πολλή ένταση για μια μέρα”, ψιθύρισε απαλά, με τα λόγια του να παρασύρονται από το απαλό αεράκι.
Μια μακρινή φασαρία έσπασε την ησυχία, τραβώντας την προσοχή τους. Τα μάτια του Λούκα φωτίστηκαν από προσμονή καθώς αναγνώρισε τις φιγούρες που πλησίαζαν. Ο κτηνίατρος και η ομάδα τους έφταναν επιτέλους, η παρουσία τους σηματοδοτούσε την ολοκλήρωση αυτής της έντονης δοκιμασίας. Η ανακούφιση και η ευγνωμοσύνη γέμισαν την καρδιά του Λούκα, γνωρίζοντας ότι η επαγγελματική βοήθεια ήταν κοντά. Ωστόσο, ένα γλυκόπικρο συναίσθημα διαπέρασε τα συναισθήματά του καθώς συνειδητοποίησε ότι δεν θα είχε την ευκαιρία να βοηθήσει προσωπικά το μικρό περισσότερο.