Αναλογιζόμενος την εμπειρία αυτή, ο Λούκα ήταν ευγνώμων για την ευκαιρία που είχε να βοηθήσει την αρκούδα και το μικρό της στην ώρα της ανάγκης τους. Ήταν ένα ταξίδι που του άλλαξε τη ζωή, ένα ταξίδι που του δίδαξε τη σημασία της ενσυναίσθησης, της διατήρησης και της λεπτής ισορροπίας της συνύπαρξης με τη φύση. Η ανάμνηση αυτής της εξαιρετικής συνάντησης θα έμενε για πάντα χαραγμένη στην καρδιά του.
Ωστόσο, ο Λούκα γνώριζε ότι τα ρίσκα που είχε πάρει δεν επρόκειτο να επαναληφθούν. Είχε μάθει από πρώτο χέρι τους πιθανούς κινδύνους και την πολυπλοκότητα της αλληλεπίδρασης με τα άγρια ζώα. Η εστίασή του μετατοπίστηκε τώρα προς την υποστήριξη των προσπαθειών διατήρησης της άγριας ζωής μέσω της συνηγορίας, της εκπαίδευσης και της υπεύθυνης διαχείρισης του περιβάλλοντος.