Αλλά η αρκούδα έδειξε τα δόντια της, ρίχνοντας μια ματιά από τον Μάικ στον τραυματία σαν να έβγαζε μια προειδοποίηση: αυτός ο λάκκος δεν ήταν μέρος του σχεδίου. Ο Μάικ ένιωσε διχασμένος. Η συμπόνια απαιτούσε να βοηθήσει τον άντρα, αλλά η ταραχή της αρκούδας υποδήλωνε βαθύτερο κίνδυνο.
Προσεκτικά, ο Μάικ δοκίμασε ένα χοντρό κλαδί για μοχλό πίεσης, αγνοώντας την αυξανόμενη ένταση που διαπερνούσε τη νύχτα. Το δάσος έπεσε σε ανησυχητική σιωπή. Από το λάκκο δεν έβγαιναν λέξεις, μόνο βραχνά λαχάνιασμα και ασθμαίνουσα αναπνοή. Απεγνωσμένα προσπαθώντας να κρατήσει την αρκούδα ήρεμη, ο Μάικ ψιθύρισε απαλές διαβεβαιώσεις, αν και τον έτρωγε η αμφιβολία.