Εκείνο το βράδυ, ο Ντάνιελ παρατήρησε την απόστασή της. “Είσαι καλά;” ρώτησε απαλά. Εκείνη αναγκάστηκε να χαμογελάσει. “Απλά κουρασμένη” Τη φίλησε στον κρόταφο, ψιθυρίζοντας: “Μετά το γάμο, τα πράγματα θα ηρεμήσουν” Ήθελε να το πιστέψει αυτό. Πραγματικά το ήθελε. Προσπάθησε.
Αλλά βαθιά μέσα της, κάτι είχε αλλάξει. Τα λόγια της Eleanor είχαν φυτέψει έναν σπόρο αμφιβολίας που καμία διαβεβαίωση δεν μπορούσε να ξεριζώσει. Η Μία ξάπλωσε ξύπνια, κοιτάζοντας το ταβάνι, γνωρίζοντας ότι η πραγματική πρόκληση δεν ήταν η ημέρα του γάμου- ήταν να επιβιώσει από τους ανθρώπους που ήταν αποφασισμένοι να την καταστρέψουν.