Οι γρατζουνιές στο χέρι της βάθαιναν σε πληγές ένα πρωί μετά από ένα παιχνιδιάρικο χτύπημα. Τις έδεσε σιωπηλά, αρνούμενη να επισκεφτεί το γιατρό. Πώς θα μπορούσε να εξηγήσει τις πληγές που προκλήθηκαν από νύχια που κανένα γατάκι δεν θα έπρεπε να έχει Τράβηξε τα μανίκια της πιο χαμηλά, κρύβοντας τα στοιχεία του επικίνδυνου μυστικού που έκρυβε.
Παρ’ όλα αυτά, ο δεσμός μεταξύ τους βάθαινε. Η Σκιά φωλιάστηκε στα πόδια της όσο εκείνη δούλευε, την ακολουθούσε με σιωπηλή αφοσίωση. Έλεγε στον εαυτό της ότι αυτό ήταν οικογένεια, όχι κίνδυνος. Ωστόσο, κάθε τρίξιμο των σανίδων του πατώματος, κάθε χτύπημα στην πόρτα, ένιωθε σαν απειλή για τον εύθραυστο κόσμο που είχε χτίσει.