Ο Λίαμ κούνησε το κεφάλι του. “Όχι. Αυτό το πράγμα ήταν εδώ πολύ πριν από μένα. Απλά… μετακόμισα μέσα” Η Νόρα συνοφρυώθηκε. “Τότε τι είναι;” Εκείνος σήκωσε τους ώμους. “Η καλύτερη εικασία Ένα παλιό παρατηρητήριο ορεινών δασοφυλάκων. Ίσως από δεκαετίες πριν. Το είδος που δεν προοριζόταν να διαρκέσει για πάντα”
Έδειξε πίσω προς το τούνελ. “Βρήκα ένα ημερολόγιο κρυμμένο σε ένα ράφι πίσω από την πόρτα. Ονόματα, ημερομηνίες, σημειώσεις για τον καιρό. Τίποτα πρόσφατο. Μοιάζει σαν να το κατάπιε το βουνό από πίσω”, είπε ξυνίζοντας το κεφάλι του. “Κι εσύ έμεινες”, είπε ο Ίθαν. Ο Λίαμ έγνεψε. “Στην αρχή επειδή δεν είχα άλλη επιλογή. Αργότερα επειδή το ήθελα”