Η γυναίκα μίλησε διστακτικά: “Το όνομά του είναι Τζορτζ. Είμαστε παντρεμένοι εδώ και δέκα χρόνια” Δέκα χρόνια. Το ίδιο χρονικό διάστημα που η Έμιλι ήταν παντρεμένη με τον Λουκ. Το πάτωμα από κάτω της φάνηκε να υποχωρεί, και για μια στιγμή η Έμιλι σκέφτηκε ότι μπορεί να καταρρεύσει ακριβώς εκεί. Πώς ήταν δυνατόν
Πώς μπορούσε αυτός ο άντρας να μοιάζει τόσο πολύ με τον Λουκ, αλλά να μην είναι αυτός Πώς μπορούσε να συμβαίνει αυτό Η Έμιλι έτρεξε. Τα πόδια της χτυπούσαν το πάτωμα, η καρδιά της έτρεχε με κάθε βήμα, το μυαλό της ήταν μια θολούρα δυσπιστίας. Δεν ήξερε καν πού πήγαινε, αλλά τα πόδια της τη μετέφεραν ενστικτωδώς μέσα στους γεμάτους διαδρόμους.