Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι αυτή η στιγμή θα ήταν τόσο συναισθηματική, τόσο δυνατή. Βλέποντας τη Μάργκαρετ και τον Τζορτζ να μοιράζονται αυτή τη στιγμή, την κατανόηση και τη θλίψη, ήταν συγκλονιστική. Η Μάργκαρετ στράφηκε προς τον Τζορτζ, με τη φωνή της να σπάει. “Λυπάμαι πολύ, Τζέικομπ. Δεν ήθελα ποτέ να σε εγκαταλείψω. Αλλά δεν είχα άλλη επιλογή.
Νόμιζα ότι θα είχες μια καλύτερη ζωή, μια ζωή που δεν μπορούσα να σου δώσω. Και κουβαλάω αυτόν τον πόνο μαζί μου κάθε μέρα” Ο Τζορτζ άπλωσε το χέρι του, τραβώντας τη Μάργκαρετ σε μια ζεστή αγκαλιά. “Καταλαβαίνω, Μάργκαρετ”, ψιθύρισε. “Ξέρω ότι δεν ήθελες να το κάνεις. Και είμαι εντάξει. Είχα μια καλή ζωή. Αλλά χαίρομαι που βρήκαμε ο ένας τον άλλον τώρα. Χαίρομαι που είσαι εδώ”