Ο Τζέικομπ ένιωσε ένα μείγμα αηδίας και αποφασιστικότητας. Κρατώντας το ημερολόγιο, ήξερε ότι έπρεπε να δράσει για να σταματήσει αυτή την επικίνδυνη πράξη. Ο Τζέικομπ ξεφύλλισε το ημερολόγιο με βιασύνη, τα μάτια του έτρεχαν πάνω από χάρτες και μουτζούρες για να βρουν οποιαδήποτε ένδειξη για το πού ήταν οι παγίδες ή το τελευταίο γνωστό σημείο του μικρού.
Τα δάχτυλα του Τζέικομπ πάγωσαν σε μια σελίδα που απεικόνιζε έναν γιγάντιο βράχο, οι οδοντωτές άκρες του οποίου ήταν σχεδιασμένες με σχολαστική λεπτομέρεια. Οι σημειώσεις του ταξιδιώτη δίπλα του περιέγραφαν την τοποθεσία ως το επίκεντρο των παγίδων του – ένα μέρος όπου τα ίχνη μυρωδιάς θα παρέσυραν το μυθικό λευκό αρκουδάκι σε μια παγίδα.