Τα λόγια του ταξιδιώτη προκάλεσαν ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη του Τζέικομπ, αλλά δεν κατέβασε το κλαδί. Στάθηκε στη θέση του, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, με το βάρος της κατάστασης να τον συνθλίβει. Ο ταξιδιώτης σημάδεψε με το όπλο του τον Τζέικομπ, ενώ η ομάδα του πλησίασε, με την πρόθεσή τους τόσο ξεκάθαρη όσο και το κρύο ατσάλι στα χέρια τους.
Αλλά πριν ο ταξιδιώτης προλάβει να πυροβολήσει, το δάσος ξέσπασε με θόρυβο – τα κοριτσάκια βροντοφώναζαν, τα φώτα αναβόσβηναν μέσα από τα δέντρα και τα μανιασμένα γαβγίσματα του Μπέρνι αντηχούσαν σαν κραυγή μάχης. Η ψυχραιμία του ταξιδιώτη έσπασε, τα μάτια του μεγάλωσαν καθώς ο ήχος των αστυνομικών οχημάτων που πλησίαζαν κατέκλυσε το ξέφωτο.