Ο φακός φώτισε τα γατάκια που ήταν μαζεμένα μαζί, εύθραυστα αλλά ζωντανά, σωζόμενα από τη ζεστασιά ενός σκύλου που είχε αρνηθεί να φύγει. Η εικόνα χαράχτηκε στη μνήμη της Τίνας: αφοσίωση, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, σε ένα χαντάκι δίπλα στο δρόμο. Δεν μπορούσε να κοιτάξει αλλού.
Ο υπάλληλος της υπηρεσίας ελέγχου ζώων κινήθηκε γρήγορα τώρα, σηκώνοντας απαλά τα γατάκια σε ένα παραγεμισμένο μεταφορέα. Οι κραυγές τους ακούστηκαν για λίγο, απαλό νιαούρισμα που γέμισε τον νυχτερινό αέρα. Ο σκύλος γκρίνιαζε αλλά δεν αντιστάθηκε, τα μάτια του ακολουθούσαν κάθε κίνηση, σαν να εμπιστευόταν τους προστατευόμενούς του σε πιο ασφαλή χέρια.