Η καρδιά του Γουέιντ χτύπησε δυνατά, καθώς ιστορίες επιθετικότητας ελαφιού κατέκλυζαν τις σκέψεις του. Μια λάθος κίνηση και αυτό το πλάσμα θα μπορούσε να τους σκοτώσει και τους δύο. Υπό κανονικές συνθήκες, οι τάρανδοι ήταν υπάκουοι εκτός αν απειλούνταν, αλλά ένας τραυματισμένος τάρανδος ήταν απρόβλεπτος. Το βλέμμα του Γουέιντ έπεσε σε μια πληγή στο πίσω πόδι της άλκης, όπου έτρεχε αίμα.
Τα ένστικτά του τον φώναζαν να φύγει ή να τραβήξει τον Μάιλο μακριά, όμως ο φόβος τον κράτησε καθηλωμένο στη θέση του. Καθώς η άλκη έκανε ένα βήμα πιο κοντά, ο Γουέιντ περισσότερο ένιωσε παρά είδε το έδαφος να τρέμει κάτω από το βάρος της.