Τότε ακούστηκε το υπόκωφο τρίξιμο των βημάτων που πλησίαζαν. Ο Γουέιντ βούτηξε πίσω από ένα βρύο, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. Ο τάρανδος, πολύ μεγάλος για να κρυφτεί, έσκυψε χαμηλά στις σκιές. Φωνές μουρμούριζαν – μια ομάδα που επέστρεφε, με θριαμβευτικό τόνο. Μια ματιά στα γεμάτα τουφέκια τους είπε στον Γουέιντ ότι ήταν η ομάδα του ταξιδιώτη.
Κρύφτηκε πίσω από μια χαμηλή συστάδα, με κάθε νεύρο να δονείται από την ένταση. Ο σφυγμός του χτυπούσε τόσο έντονα που φοβόταν ότι οι κυνηγοί θα τον άκουγαν στο σκοτάδι. Ο ιδρώτας έκαιγε τα μάτια του καθώς κοίταζε ανάμεσα στα μπερδεμένα κλαδιά, προσπαθώντας απεγνωσμένα να εντοπίσει τις κινήσεις τους.