Ο ενθουσιασμός τον διαπερνούσε καθώς έστηνε το drone για την πρώτη του πτήση. Παρακολουθούσε με προσμονή την οθόνη, τη συσκευή να πετάει ψηλά πάνω από τις κορυφές των δέντρων, προσφέροντάς του μια προοπτική που δεν είχε ξαναδεί. Αλλά καθώς σάρωσε το υλικό, ο ενθουσιασμός του μειώθηκε. Δεν υπήρχε τίποτα – μόνο ατελείωτα δέντρα και άγρια ζώα που έκαναν τη δουλειά τους.
Για μέρες, επαναλάμβανε τη διαδικασία, στέλνοντας το drone πάνω από διαφορετικά σημεία του δάσους, παρακολουθώντας κάθε σκιά, κάθε κίνηση. Αλλά τα αποτελέσματα ήταν πάντα τα ίδια. Δέντρα. Πουλιά. Ένα περιπλανώμενο ελάφι. Τίποτα ύποπτο. Η απογοήτευσή του μεγάλωνε. Άλλαξε τοποθεσίες, άλλαξε διαδρομές πτήσης, αλλά το υλικό παρέμενε το ίδιο. Όσο περισσότερο έψαχνε, τόσο πιο ανόητος ένιωθε.