Δύο από αυτούς κινήθηκαν προς το μέρος του. Οι μύες του Τζέικομπ κλείδωσαν από τον τρόμο καθώς πλησίαζαν, με τις μπότες τους να τρίζουν στο χώμα. Το μυαλό του τον φώναζε να τρέξει, αλλά τα πόδια του αρνούνταν να κινηθούν. Ακριβώς τη στιγμή που τα χέρια τους έφτασαν προς το μέρος του, ένα βαθύ, λαρυγγιστικό βρυχηθμό διέλυσε τον αέρα.
Ο τάρανδος. Περπάτησε μπροστά, με τα ρουθούνια του να φουσκώνουν και τα τεράστια κέρατά του να χαμηλώνουν προειδοποιητικά. Οι άντρες γλίστρησαν και σταμάτησαν, με την αυτοπεποίθησή τους να τρεμοπαίζει. Ένας από αυτούς έβρισε κάτω από την αναπνοή του, κάνοντας πίσω. Αλλά ο αρχηγός, ατάραχος, γύρισε απότομα και γαύγισε: “Φέρε το τουφέκι. Τώρα.”