Η μητριάρχης, η Λίλα, την συμπάθησε σχεδόν αμέσως. Από την τρίτη ημέρα, η Λίλα πλησίαζε ήδη τη Μαρία για λιχουδιές και έσκυβε κατά τη διάρκεια των υγειονομικών ελέγχων. Οι άλλοι φύλακες το παρατήρησαν. “Σε εμπιστεύεται”, είπε ο επόπτης της ένα απόγευμα.
“Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να εκπαιδεύσεις σε έναν ελέφαντα. Είτε σε επιλέγουν είτε όχι” Η Μαρία έκρυψε το χαμόγελό της, αλλά το κομπλιμέντο της έμεινε για το υπόλοιπο της ημέρας. Πάντα πίστευε ότι καταλάβαινε τους ελέφαντες, τη νοημοσύνη τους, το συναισθηματικό τους βάθος, την αίσθηση της οικογένειας. Τώρα το ένιωθε, κάθε μέρα, καθώς το κοπάδι κινούνταν άνετα γύρω της.