Επιστρέφοντας στο νότιο βοσκότοπο, ο Μπιλ παρακολουθούσε νευρικά την Ντέιζι να τους βλέπει να πλησιάζουν. Προς ανακούφισή του, η αγελάδα έβγαλε ένα ενθουσιώδες μουγκρητό, πανευτυχής που ξαναβρέθηκε με το λυκόπουλο που τόσο άγρια προστάτευε.
Εκείνη τη στιγμή, ο Μπιλ ήξερε ότι είχε κάνει τη σωστή επιλογή. Αυτός ο ασυνήθιστος αλλά συγκινητικός δεσμός μεταξύ μιας αγελάδας και ενός λύκου δεν μπορούσε να διακοπεί. Το κουτάβι είχε βρει τη θέση του εδώ στη φάρμα του και θα αναλάμβανε την ευθύνη να το φροντίζει για το υπόλοιπο της ζωής του.