Ο ρυθμικός ήχος της μηχανής του λεωφορείου στο βάθος τράβηξε την προσοχή της. Σηκώθηκε, μαζεύοντας τα πράγματά της, έτοιμη να ξεκινήσει το επόμενο μέρος της ημέρας. Δεν περίμενε πολύ περισσότερη συγκίνηση- άλλωστε, ήταν απλώς ένα ακόμη ταξίδι στο σταθμό των λεωφορείων, μια ακόμη μέρα. Ο κόσμος φαινόταν αμετάβλητος.
Και τότε, συνέβη. Ένα ξαφνικό θρόισμα από τα κοντινά δέντρα τράβηξε την προσοχή της. Η Έβελιν κοίταξε ψηλά, περιμένοντας να δει έναν σκύλο ή ίσως ένα μικρό ζώο να θροΐζει μέσα στους θάμνους. Αλλά αυτό που είδε, αντίθετα, την άφησε παγωμένη. Μέσα από τα δέντρα, ξεπροβάλλοντας από την άκρη του δάσους, ήταν δύο τεράστιες αρκούδες.