“Πλάκα μου κάνεις.” Δεν έβγαζε νόημα. Δεν υπήρχαν πια φάρμες εδώ κοντά – τουλάχιστον καμία με ελεύθερα ζώα. Και σίγουρα κανένας λόγος για ένα γουρούνι να βρίσκεται έξω με τέτοιο καιρό. Σίγουρα, τα γουρούνια μπορούσαν να επιβιώσουν στο κρύο, αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Αυτό ήταν θανατηφόρο κρύο.
Το κρύο ήταν αρνητικό. Το χιόνι συσσωρευόταν γρήγορα. Τι στο καλό έκανε εδώ Το γουρούνι μετακινήθηκε ξανά, γρύλισε απαλά και το παχύ του σώμα έτρεμε από την κούραση. Δεν σηκώθηκε. Ούτε καν προσπάθησε. Απλώς τον κοίταξε με επιφυλακτικά μάτια, σαν να τον εξέταζε, σαν να υπολόγιζε αν ήταν φίλος ή εχθρός.