Νευρικά, η Τζούλια καθάρισε το λαιμό της. Κοίταξε τη θάλασσα των ανθρώπων μπροστά της, παρατηρώντας τις θυμωμένες αλλά και περίεργες εκφράσεις τους. Οι κάτοικοι της πόλης φαίνονταν επιφυλακτικοί, ωστόσο υπήρχε μια αναμφισβήτητη περιέργεια στα μάτια τους.
Όταν η Τζούλια είχε καλέσει σε συγκέντρωση στο δημαρχείο, ολόκληρη η πόλη βούιζε από προσμονή. Σαρώνοντας την αίθουσα, παρατήρησε ότι κάθε θέση ήταν κατειλημμένη. Τέτοια προσέλευση ήταν πρωτοφανής για μια δημοτική συνέλευση. Είχε τόσο πολύ κόσμο που ο κόσμος στεκόταν ακόμα και στις γωνίες- κανείς δεν ήθελε να χάσει ούτε μια λέξη από τη “Χρυσοθήρα Τζούλια”.