Τα αγόρια την αποκαλούσαν “Mag” ή “Mags” και προσποιούνταν ότι υποκλίνονταν. Έπαιρναν ροδάκινα από το δέντρο της, ενώ εκείνη ήταν μέσα και έπλενε βάζα. Πολλές φορές, οι φλούδες προσγειώνονταν στο χαλάκι υποδοχής της σαν γλοιώδεις σφαλιάρες. Η Μανόλια άφηνε το βάζο της κάτω και καθάριζε το χαλάκι, φαινομενικά ανενόχλητη.
Το ότι ποτέ δεν της φώναξε πίσω ήταν το πιο παράξενο κομμάτι της υπόθεσης. Απλώς παρακολουθούσε με τα ήσυχα γαλάζια μάτια της, χωρίς να απειλεί ούτε να φωνάζει. Έκανε σαν να μην μπορούσε να την ταράξει τίποτα. Ίσως αυτή η σιωπή να τους εξόργισε ή να τους απείλησε περισσότερο.