Έκανε μια παύση, σαν να αποφάσιζε πόσα να πει. “Έφυγε ξαφνικά από την πόλη”, συνέχισε ο Ντάνιελ. “Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς εξηγήσεις. Απλά… έφυγε. Δεν είχα νέα της ξανά. Σκέφτηκα ότι είχε τελειώσει, και ίσως έτσι το ήθελε. Το σεβάστηκα αυτό. Αλλά ποτέ δεν σταμάτησα να αναρωτιέμαι τι πραγματικά την έκανε να φύγει” Έκανε μια παύση, ρίχνοντας μια ματιά στα λουλούδια που μόλις είχε απλώσει.
“Πέρυσι, είδα τη νεκρολογία της στο διαδίκτυο. Μόνο μια φωτογραφία. Μια σύντομη αναφορά. Δεν ανέφερε πολλά. Αλλά με χτύπησε περισσότερο απ’ ό,τι περίμενα. Σκέφτηκα να έρθω εδώ τότε, αλλά δεν το έκανα. Σκέφτηκα ότι ίσως δεν ήταν η θέση μου” Ο Ντάνιελ κοίταξε ξανά ψηλά, αυτή τη φορά συναντώντας τα μάτια του Λούκας. “Αλλά σήμερα… όταν σε είδα να στέκεσαι εδώ -κάτι μου έκανε κλικ. Το πρόσωπό σου. Τα μαλλιά σου”